Seita umiera i jako duch spotyka swoją młodszą siostrę Setsuko, by opowiedzieć swoją historię. Ich ojciec, marynarz wojenny, wyrusza na wojnę. Przed bombardowaniem, Seita ukrywa żywność niedaleko domu. W trakcie nalotu ich chora na serce matka kieruje się do schronu, a dzieci próbują za nią podążyć, lecz nie zdążają na czas. Ostatecznie przeżywają poza schronem, który ulega zniszczeniu, a ich matka ciężko ranna, niedługo potem umiera. Seita, nie informując siostry o śmierci matki, zabiera ją do domu cioci. Jednakże wojenne nastroje sprawiają, że ciocia coraz bardziej dystansuje się od sierot. Pełen dumy Seita decyduje się wraz z Setsuko opuścić dom, gdzie są traktowani jak kula u nogi. Przenoszą się do opuszczonego schronu na zboczu góry, gdzie życie nie jest sielanką.