Jeśli lubicie filmy wojenne to musicie obejrzeć "Przełęcz ocalonych"!

Powtórzę raz jeszcze. Nie macie prawa mianować się fanami filmów wojennych, jeśli nie widzieliście "Przełęczy ocalonych". I mówią to z pełną odpowiedzialością! W dużym skrócie film chwyta za serce, opowiada prawdziwą historię i ma naprawdę duże nazwiska w obsadzie. Był wielokrotnie nagradzany i zarobił w kinach i na VOD sporą kasę. Według mnie to jeden z lepszych filmów tego gatunku na przedstrzeni ostatniej dekady. Inny głośny film wojenny, który przychodzi mi do głowy miał premierę niedawno i był równie dobry to "Na zachodzie bez zmian".

"Przełęcz ocalonych" w reżyserii Mela Gibsona to jeden z tych filmów, który zmusza widza do głębokiej refleksji nad naturą wojny, heroizmu oraz wiary. W skrócie w filmie śledzimy historię Desmonda Dossa (Andrew Garfield), amerykańskiego żołnierza, który podczas II Wojny Światowej odmawia noszenia broni z powodu swoich pacyfistycznych przekonań. Gibson dostarcza nam ogrom emocjonujących scen akcji i sporo poruszających momentów osobistych. A cierpienie jednostek na polu bitwy momentami chwyta za serce. Warto zatem zobaczyć, co z człowiekiem robi wojna...

Oś fabuły i charakterystyka bohaterów

"Epicentrum" opowieści jest życie Desmonda Dossa, który, pomimo przeciwności, postanawia służyć swojemu krajowi jako medyk na frontach II Wojny Światowej. To syn alkoholika i weterana I Wojny Światowej, Toma Dossa (Hugo Weaving), który znęcał się nad swoją rodziną. Mimo brutalnych realiów domowego życia, Desmond rozwija silne przekonania religijne i moralne, które kształtują jego postawę na przestrzeni całego życia. Taki miks da nam wyjątkowego bohatera, który potrafi nas rozbawić i wzruszyć, a jednocześnie zaprezentować szorstki obraz pola bitwy podczas wojny.

Jako konsekwentny pacyfista i członek Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, Doss staje się obiektem szyderstw i niechęci zarówno ze strony swoich kolegów żołnierzy, jak i przełożonych. Na ich czele stoi kapitan Glover (Sam Worthington). Jego determinacja, by służyć jako medyk bez użycia broni, prowadzi do serii konfliktów, ale także do niezwykłych aktów odwagi. Nie jest mu po drodze ze wszystkimi z otoczenia, ale ostatecznie zyskuje szacunek i namiastkę tolerancji. Sceny, w których młodziak odmawia noszenia broni budzą zarówno podziw, jak i śmiech i swego rodzaju politowanie. Ale jest to jak najbardziej postać pozytywna.

Mel Gibson ponownie wykonał świetną robotę?

Znany i uwielbiany przeze mnie Mel Gibson słynie ze swojej umiejętności tworzenia intensywnych i emocjonalnych filmów, a "Przełęcz ocalonych" nie jest wyjątkiem. Produkcja sprawnie łączy brutalność wojennych realiów z głęboko osobistymi dylematami moralnymi. Gibson skutecznie zbliża widza do intensywności i chaosu bitew, jednocześnie pozostając blisko swojego protagonisty. Z kolei Andrew Garfield w roli Desmonda Dossa jest rewelacyjny. Mimo obaw i strachu, pozostaje on wierny swoim przekonaniom. Jest asertywny mimo przeciwności losu i wyjątkowych okoliczności.

Chemia między nim a Teresą Palmer, grającą pielęgniarkę Dorothy, pokazuje jego bardziej wrażliwą stronę. Cały film "Przełęcz ocalonych" porusza wiele ważnych kwestii – od brutalności wojny, przez siłę przekonań religijnych, po pytanie o naturę heroizmu. Doss, który ratuje życie wielu swoich towarzyszy, staje się jednocześnie pierwszym "conscientious objector". Czyli osobą odmawiającą służby zbrojnej na tle moralnym lub religijnym. Mimo to przyznano mu Medal Honoru i stał się symbolem nadziei w tych mrocznych czasach.

Nagrody, pozytywny odbiór i wreszcie zdobycie 2 Oscarów

Jak wspomniałem powyżej, "Przełęcz ocalonych" obsypano licznymi pochlebstwami. Film zdobył szereg nominacji do nagród, w tym 2 Oscary! Film dumnie przypomina nam o ważnej, ale często zapominanej postaci historycznej. Stawia również ważne pytania o moralność i etykę w czasach konfliktu. Mimo podniosłej atmosfery, produkcja serwuje nam od czasu do czasu momenty dosyć zabawne i lekkie, co powoduje łatwiejszą przyswajalność. Takie zabiegi są konieczne w filmie, w którym w głównej mierze widać same tragedie, a trup ściele się gęsto.

Reasumując, "Przełęcz ocalonych" to film, który jak najbardziej polecamy zobaczyć. Dzieło Gibsona pozostaje długo w pamięci i po czasie można je sobie obejrzeć ponownie. Film, choć miejscami trudny w odbiorze ze względu na swoją brutalność, jest niezwykle ważnym dziełem. A to głównie ze względu na swoje uniwersalne przesłanie o sile ducha i odwadze. Zwłaszcza w obliczu przeciwności, a na wojnie takie przeciwności losu pojawiają się niemal z każdej strony. W mojej opinii produkcja zasłużyła na wszystkie nagrody i nominacje bez dwóch zdań!