Zwariowana komedia pomyłek w stylu charakterystycznym dla Tadeusza Chmielewskiego to mieszanka humoru i licznych postaci. Oraz wątków, które mogą przyprawić o zawrót głowy. Opowiada o pracowniku fabryki z Sulęcic, który w stolicy poszukuje części do kombajnu. Wśród bohaterów jest także sympatyczny milicjant, jeżdżący na motorze z dzieckiem, bo w przedszkolu szaleje epidemia. Oraz jego żona, która przeżywa trudny dzień w prowadzonym przez siebie biurze matrymonialnym, gdzie remanent ujawnia brak jednego obcokrajowca. Pojawia się też włoski przedsiębiorca, który przez pomyłkę zostaje wzięty przez grupę górali za rodaka z Chicago. W filmie nie może zabraknąć Bohdana Łazuki grającego samego siebie oraz szczęśliwców obwieszonych papierem toaletowym, których udało się zdobyć. "Nie lubię poniedziałku" to również pełen optymizmu, żywy obraz Warszawy lat 70. Czyli kamienice, blokowiska, tramwaje, a nawet galeria Zachęta czy port lotniczy Okęcie, które sprawiają, że stolica przypomina niemal Rzym!