Sporo kontrowersji wokół kościoła - "Don Stanislao"

Przyszła pora na trudniejszą tematykę. Film "Don Stanislao" stanowi złożony portret jednej z najbardziej fascynujących i kontrowersyjnych postaci Kościoła katolickiego w Polsce – kardynała Stanisława Dziwisza. Jako długoletni osobisty sekretarz i bliski przyjaciel papieża Jana Pawła II, Dziwisz był świadkiem wielu kluczowych momentów współczesnej historii. Jednak, jak ukazuje film, jego rola i wpływ w Kościele sięgają znacznie głębiej i wielu mogą niestety rozczarować. Do tego pojawiły się zarzuty o tuszowanie niecnych uczynków księży, których do dzisiaj nie ukarano.

Dziennikarz Marcin Gutowski, znany z dociekliwości i skrupulatności, w swoim najnowszym dokumencie przybliża widzom sylwetkę Dziwisza. I już na wstępie stawia trudne pytania o moralność i odpowiedzialność za pozostałych księży i cały kościół katolicki. Film balansuje pomiędzy osobistymi wspomnieniami a publicznymi kontrowersjami. Produkcja kreuje obraz człowieka, który znajduje się na przecięciu wielkich religijnych i moralnych dylematów naszych czasów. Możecie się więc domyślić, jaką burzę wywowała w polskich mediach w dniu premiery.

Dobra i zła twarz kardynała

Dziwisza, słynącego jako człowiek z krwi i kości, ukazano jest w filmie w dwóch kontrastujących perspektywach. Po pierwsze, to oddany sekretarz i lojalny przyjaciel Jana Pawła II. Jednak z drugiej strony jawi się jako potężny hierarcha, którego działania wydają się karygodne. Zwłaszcza gdy mówimy o skandalach związanych z pedofilią w Kościele. Kontrowersyjny film skupia się na tym, jak Dziwisz zarządzał kryzysami, będąc tzw. "szarą eminencją". Reportarz stara się udowodnić, że często musiał on wybierać między dobrym imieniem instytucji a sprawiedliwością dla jej ofiar.

Nadmienię również, że wbrew krytykom filmu, Dziwisz nie zostaje od razu "obrzucony gnojem". Gutowski wybiera podejście wyważone, unikając jednostronnej krytyki czy bezkrytycznego podziwu. Dzięki takiemu podejściu (bo temat jest "śliski"), film "Don Stanislao" staje się nie tylko biografią jednostki, ale też refleksją nad mechanizmami władzy w wielkiej instytucji, jaką jest Kościół. Narracja filmu jest płynna i przemyślana, a odpowiednio dobrane świadectwa i materiały archiwalne dodają powagi i autontyczności. Niektóre historię ofiar naprawdę mrożą krew w żyłach...

Nieuchronna wojna zwolenników i krytyków kardynała

Film, choć zbudził rzecz jasna spore kontrowersje, został ciepło przyjęty przez krytyków Kościoła za odwagę w podejmowaniu trudnych tematów i nowatorskie podejście do biografii religijnej. Ludzie o konserwatywnych poglądach "kręcili nosami" i głośno krytykowali materiał. A z przeciwnego obozu słychać było owację i same pochwały. Tak czy inaczej, "Don Stanislao" inicjuje ważny dialog na temat odpowiedzialności i etyki w ramach struktur kościelnych. Tego filmowi odmówić nie można.

A zatem podsumujmy. "Don Stanislao" to dzieło ważne i potrzebne, które rzuca światło na skomplikowaną i często niejednoznaczną rolę kościelnych liderów w nowoczesnym świecie. Moim zdaniem to solidny dokument, który zmusza do dyskusji. Produkcja nie bierze jeńców i nie pozostawia nikogo obojętnym wobec tak ważnych wydarzeń i nieprawidłowości. Czy przez nią dużo osób zwróci się przeciwko Kościołowi? To się okaże. I tak statystyki mówią, że ludzi wierzących jest coraz mniej, zwłaszcza wśród młodych.