Prawdziwa gratka dla młodszej widowni! Recenzuję film "Trolle 2"

Jak zapewne się domyślacie, sequel popularnej animacji DreamWorks z 2016 roku, „Trolle 2” (Trolls World Tour), przenosi nas z powrotem do kolorowego świata pełnego muzyki, tańca i nieskończonej radości. Wraz z powrotem Królowej Poppy (Anna Kendrick) i Mruka (Justin Timberlake) film przechodzi od prostego musicalu do ambitniejszej fabuły. W zgrabny sposób prezentuje tematykę różnorodności muzycznych kultur. Czuć, że wszystko ma być łatwo przyswajalne dla przeciętnego widza, który jak wspomniałem, liczy niewiele wiosen. Reżyseria Walta Dohrna zachowuje charakterystyczne dla serii elementy, które przyciągnęły widzów w pierwszej części. Ale to nie oznacza, że nie czuć powiewu świeżości. Widzowie mogą liczyć na całkiem nowiutkie smaczki.

Przejdźmy na chwilę do fabuły. „Trolle 2” wykracza poza granice znanego dotąd królestwa Pop, odkrywając przed widzami sześć różnych krain muzycznych. Te krainy to Funk, Techno, Country, Klasyka, Rock i Pop. Każda z nich reprezentowana jest przez unikalne postacie i style muzyczne. Główny wątek rozpoczyna się, gdy Królowa Rockowych Trolli (głos Rachel Bloom) planuje przejąć kontrolę nad wszystkimi krainami, aby rock zdominował cały muzyczny świat. Fani rocka pewnie powiedzieliby "gdzie wady"? Mam rację? Poppy i Mruk, stając na czele misji zjednoczenia różnorodnych krain, muszą przekonać inne plemiona do współpracy. A to zwiastuje rzecz jasna ogrom przygód.

Największe zalety produkcji

Nie minę się z prawdą jeśli napiszę, że „Trolle 2” to uczta dla oczu widzów. Wysokiej jakości animacja komputerowa skutecznie oddaje barwny, dynamiczny świat Trolli, w którym każda kraina ma własne unikalne elementy wizualne odzwierciedlające odpowiadające im gatunki muzyczne. Od neonowych świateł krainy Techno po pastelowe odcienie krainy Klasycznej. Chyba każdy detal przemyślano i dopracowano, co czyni film estetycznie spójnym i przyjemnym dla dziecięcego oka. A zatem to prawdziwa uczta dla młodocianego kinomana. Bez ściemy!

Przejdźmy do warstwy muzycznej. Muzyka jest rzecz jasna sercem filmu „Trolle 2” i nie sposób nie wspomnieć o niej w recenzji. Ścieżka dźwiękowa obejmuje szeroki zakres gatunków, od klasycznego rocka po delikatne tony muzyki klasycznej. Artyści tacy jak Anderson .Paak, Kelly Clarkson, Dierks Bentley, a także ponownie Justin Timberlake i Anna Kendrick, wnoszą magię i specyficzną aurę. Odczułem to tak, że każda piosenka pasowała do momentu w fabule. Oddałbym z tego miejsca szacunek każdemu, kto przyczynił się do doskonałej oprawy muzycznej. Kojarzycie piosenki z filmów takich jak "Mustang z dzikiej doliny" albo "Król lew"? Były tak cudowne, że mimo upływu lat pamiętam je do dzisiaj!

Króty gatunek jest wam najbliższy?

Film zręcznie pokazuje, jak nieporozumienia i konflikty mogą wynikać z nieznajomości i strachu przed tym, co obce. Co więcej, animacja być może pogodzi tych, którzy kochają się w jednym jedynym gatunku muzycznym i krytykują pozostałych. Albo zachęci słuchaczy do eksperymentowania z muzyką, zamiast ograniczać się do jednego gatunku. „Trolle 2” zachęca młodszych widzów, ale również dorosłych, do doceniania różnorodności kulturowej i muzycznej. Niech to będzie tematem do rozmów, pretekstem do integracji i powodem do poszerzania horyzontów.

Podsumowując, "Trolle 2" skutecznie rozwijają formułę pierwszego filmu, wprowadzając większą różnorodność. I jednocześnie zachowując humor i lekkość, które są znakiem rozpoznawczym oryginału. To film, który bawi, uczy i inspiruje, a jego bogata paleta muzyczna i wizualna czyni go jednym z najciekawszych filmów animowanych ubiegłej dekady. A przynajmniej moim zdaniem. Mimo że niektóre elementy fabuły mogą wydawać się przewidywalne, ogólna świeżość podejścia i niebanalne przesłanie rekompensują te drobne niedociągnięcia, czyniąc „Trolle 2” obowiązkowym seanse dla fanów muzyki, animacji i dobrej zabawy. W końcu to produkcja dla dzieci, a nie dramat psychologiczny. Polecam!