Trzecia część magicznej serii. Jak wspominam film „Harry Potter i Więzień Azkabanu”?

W dzisiejszym artykule zrobimy mały powrót do przeszłości i przypomnimy sobie trzecią część magicznej serii, którą osobiście bardzo dobrze wspominam. „Harry Potter i więzień Azkabanu”, czyli kolejna odsłona słynnej serii o młodym czarodzieju, to film, który wielu fanów uznaje za punkt zwrotny w całej sagi. Reżyseria Alfonso Cuaróna wnosi nowe, świeże spojrzenie na uniwersum J.K. Rowling, jednocześnie zachowując magię, która przyciągała widzów do pierwszych dwóch filmów.

Kilka słów o fabule

Film rozpoczyna się od kolejnych nieprzyjemnych wakacji Harry’ego Pottera (Daniel Radcliffe) spędzanych u rodziny Dursleyów. Nieznośna ciotka Marge, która nigdy nie darzyła chłopca sympatią, tym razem przekracza granice, prowokując Harry’ego do niekontrolowanego użycia magii. W obawie przed konsekwencjami, Harry ucieka z domu i trafia na Błędnego Rycerza, magiczny autobus dla czarodziejów, który dowozi go do Dziurawego Kotła.

Tam, ku jego zaskoczeniu, zostaje przyjęty z otwartymi ramionami przez Ministra Magii, Korneliusza Knota. Zamiast kary, Harry otrzymuje zaproszenie do powrotu do Hogwartu, gdzie ma rozpocząć swój trzeci rok nauki. Głównym wątkiem tej części jest ucieczka z więzienia Azkabanu niebezpiecznego przestępcy, Syriusza Blacka, który jest podejrzewany o zdradę rodziców Harry’ego. A teraz, jak mówią plotki, ma na celu znalezienie i zabicie chłopca.

Nowe oblicze Hogwartu

Pod reżyserią Cuaróna Hogwart dosyć mocno się zmienia. Poprzez mroczniejsze i bardziej tajemnicze niż kiedykolwiek, szkoła magii i czarodziejstwa staje się postacią samą w sobie, z mrocznymi korytarzami i tajemniczymi zakątkami. Scenografia i kinematografia w tym filmie są znakomite, a zmieniające się krajobrazy i pogoda dodają głębi emocjonalnej oraz wizualnej dynamiki. A przynajmniej ja tak to odczułem.

Jak z wyzwaniem poradzili sobie aktorzy?

Radcliffe, Emma Watson (Hermiona Granger) i Rupert Grint (Ron Weasley) w pełni oswoili się już ze swoimi rolami. Ewidentnie widać w ich coraz bardziej złożonych i przekonujących występach. Nowa postać, czyli Syriusz Black, grany przez Gary’ego Oldmana, wprowadza znaczącą głębię do fabuły. Gość łączy w sobie groźbę i sympatię, a to pozwala widzowi na emocjonalne zaangażowanie w jego losy.

„Więzień Azkabanu” oznacza również przejście serii z bardziej dziecięcego tonu dwóch pierwszych filmów do poważniejszego, dorosłego. Cuarón świetnie radzi sobie z przedstawieniem tej subtelnej zmiany, równocześnie nie tracąc dziecięcego odbiorcy. Film ponadto porusza głębsze tematy jak zdrada, strata i tożsamość, które przedstawiono w sposób dostępny dla młodszych widzów.

Podsumowując

„Harry Potter i więzień Azkabanu” uważa się za jeden z najlepszych filmów w serii. A to w dużym stopniu produkcja zawdzięcza reżyserii Cuaróna, który zdołał odświeżyć uniwersum bez utraty jego pierwotnego uroku. Film oferuje zbalansowaną mieszankę akcji, tajemnic i emocji, a wszystko to osadzone jest w doskonale zrealizowanym świecie czarodziejów. To, co czyni ten film wyjątkowym, to jego zdolność do balansowania na granicy pomiędzy mrocznymi motywami a lekkim humorem. To wszystko powoduje, że produkcja jest więc idealnym wyborem dla widzów w każdym wieku.